Piše: Ezher Beganović
Rat u Siriji svakodnevno uzima nove žrtve. Sirijski narod plaća veliku cijenu, iskušenja se redaju jedno za drugim. Plamen rata u Siriji zahvatio je cijeli svijet, naročito muslimane. Osim po velikom i bolnom stradanju sirijskog naroda, rat u Siriji danas prepoznajemo i kao ogledalo tekfirskog ludila. Tekfirska ideologija i njeni sljedbenici uvukli su muslimane u bolni oružani sukob čije je će posljedice biti nesagledive. Zahvaljujući modernim sredstvima komunikacije tekfirsko ludilo iz Sirije nesmetano se širi po čitavom svijetu. Virus tekfirskog ludila virtuelnim putevima stigao je i u Bosnu i Hercegovinu, odnosno u region. Nažalost, ovaj virus najviše napada mlade ljude. Situacija je alarmantna.
Prije dva dana pročitao sam jedan kratki tekst, koji je napisao izvjesni Ebu Malik Es Sandzaki, čovjek koji se bori u Siriji kao pripadnik jedinice Islamska država Iraka i Šama (Ebu Malik Es Sandzaki je jedan od najaktivnijih Facebook propagatora ratovanja u Siriji). U tom tekstu spomenuti Ebu Malik Es Sandzaki otkriva suštinu svog tekfirskog shvatanja učestvovanja u borbi protiv jedinica koje se bore za slobodu Sirije, protiv ljudi koji se bore za slobodu svoje domovine. Slijedi citat iz spomenutog teksta, kojeg je Ebu Malik Es Sandzaki napisao prije dva dana na Facebooku. „ Braćo, tako mi Allaha, mi nismo protiv nijedne ketibe ( jedinice, op.a.), koja se bori za Šerijat i ne mora nijedna ketiba da da bejju ( prisegu, op.a.)! Ali nemoj da nam staje na put kad uspostavljamo Šerijat, jer ko nam stane na tom putu, tako mi Allaha, borićemo se protiv njega pa nek klanja 5 vakata i neka je 10 put na hadž išao. Naš cilj je uspostava Allahovog zakona dok nekim munaficima je cilj samo svrgavanje Asada”!
Kada se ove rečenice, koje je napisao Ebu Malik Es Sandzaki, prevedu u praktičnu upotrebu na terenu jasno se ukaže kod tekfirskog djelovanja u Siriji. A taj kod kaže da Ebu Malik Es Sandzaki i njegovi jarani nisu došli u Siriju da donesu slobodu sirijskom narodu od diktatorskog režima Bašara Asada, da spriječe ubijanje djece, žena i staraca, već da osnuju svoju državu, državu koju tituliraju da je šerijatska. Da apsurd bude još veći, oni tu svoju zamišljenu državu osnivaju na teritoriji koju su prethodno oslobodili sirijski borci, nisu otišli da oslobode teritorije koje drži Bašar Asad, pa da tu sebi naprave svoju državu, već su zauzeli teritoriju koju su oslobodile one jedinice protiv kojih se danas bori Ebu Malik Es Sandzaki i njegovi ahbabi. Sada kada su zauzeli komad slobodne Sirije, taj teritorij su ogradili fetvama na kojima stoji natpis Islamska država Iraka i Šama. I kako reče Ebu Malik Es Sandzaki, sada oni imaju svoju državu, imaju planove da je šire i ko god se nađe na tom putu, odnosno ko god ne prizna njihovu verziju Šerijata i ne pokaže lojalnost toj izmišljenoj državi dobiće metak u čelo, pa makar ne silazio sa sedžde Allahu dželešanuhu. Zaista je Abu Hamza bio u pravu kada je prije nekoliko dana rekao u intervjuu za američki magazin The Nation: „Pitanje je ima li ikakve razlike između onih koji nameću islam kalašnjikovom i Asada”.
Ova kratka analiza koda tekfirskog ludila bila je neophodna da ukažemo mladićima i djevojkama, a i svim ostalima iz naše zemlje i regije sa kakvom opasnošću se mogu suočiti ukoliko krenu stopama kojim ide „junak” iz ove priče Ebu Malik Es Sandzaki.
Teško onome ko dođe u situaciju da mu ne znači ništa to što čovjek pada Allahu na sedždu pet puta dnevno, da takvog čovjeka može ubiti i smatrati to činom s kojim je Allah zadovoljan. Čuvajmo se ovog zla, ne dozvolimo da se jednog dana ugledamo u ogledalu tekfirskog ludila.
