Autor: Avangarda.ba
Sutrašnja sjednica Narodne skupštine Republike Srpske pod nazivom “Razmatranje informacija o međunarodnoj političkoj i bezbjednosnoj situaciji – mjesto i uloga Republike Srpske” po svemu podsjeća na sjednicu NSRS iz maja 1994. kada je jedini “cijenjeni” gost bio Evgeny Loginov, tadašnji potpredsjednik ruske Dume (na toj funkciji je bio tri mandata) koji je, prenoseći pozdrave ruske Dume još te 1994. godine nagovjestio ujedinjenje Republike Srpske sa Rusijom.
Na toj ratnoj, četrdesetoj sjednici Narodne skupštine Republike Srpske, Loginov je u obraćanju prisutnima rekao: “Ja sam zamjenik predsjednika državne Dume Rusije po pitanjima odbrane. Ja sam profesionalni vojnik i komandant specijalnih padobranskih jedinica. Danas Srbija čeka svog Karađorđa, a Rusija svog Minjina (Kuzma Minjin, 1570-1616, heroj odbraneRusije, prim.aut.) i Pozarskog (Dimitrije Pozarski, general 1577-1642, prim.aut.). Na granicama Rusije je otvoreni rat. Uvjeravam vas, ako se promijeni političko rukovodstvo u Rusiji mi ćemo biti Velika Rusija i Srbija!”, što je popraćeno grmoglasnim aplauzom.
Velika Rusija i Velika Srbija
Momčilo Krajišnik, tada predsjednik NSRS, danas presuđeni ratni zločinac, s “posebnim zadovoljstvom” predstavio je važnog gosta koji će im prenijeti “stav ruske Dume” i Loginov im je prenio poruke govoreći im, kao što im danas, skoro 30 godina kasnije, govore Kalabuhov i Lavrov protiv UN-a, Zapada, sve nabrajajući poznate i nepoznate prijatelje koji će im pomoći, i obećavajući ujedinjenje Srba u Veliku Srbiju i njeno povezivanje s Velikom Rusijom. Velika Srbija je propala, a na dobrom putu je da propadne i Velika Rusija.
Radovan Karadžić, tada predsjednik Republike Srpske, danas presuđeni ratni zločinac osuđen na doživotni zatvor, nakon Loginovih poruka obratio se Skupštini naglašavajući: “Mi ovdje možemo mirne duše kazati: mi branimo srpstvo, a branimo i Rusiju!” Elaborirajući tadašne stanje u Srbiji i Rusiji, istakao je šta trebaju uraditi u Bosni i Hercegovini: da dobiju 49 odsto teritorija, koje se trebaju “ozvaničiti”, pa onda ujediniti sa Srbijom.
Radoslav Brđanin, tadašnji predsjednik Autonomne regije Krajina, danas još jedan presuđeni ratni zločinac, na kraju te sjednice 1994. godine rekao je: “Mi treba da se ujedinimo sa Srbijom, mi treba da se ujedinimo sa Rusijom, da napravimo savez pravoslavnih zemalja.”
Ministar spoljnih poslova Ruske Federacije, Sergej Lavrov, prije nekoliko dana je izjavio kako “Zapad sprovodi politiku rušenja pravoslavlja” zbog čega je po Lavrovu “potrebno svim sredstvima i metodama zaštititi pravoslavni svijet”.
Evgeny Loginov, bliski suradnik Vladimira Žirinovskog, te 1994. godine je u Narodnoj skupštini govorio i o unutrašnjem sukobu u Rusiji koji vode protiv Jeljcina. Boris Jeljcin prvi je predsjednik Ruske Federacije koga su neposredno nakon izbora KGB-ovci državnim udarom pokušali ukloniti. Nisu uspjeli jer je veliki dio vojske stao uz predsjednika, iako su dio zavjere bili i minister odbrane i šef policije. S druge strane Žirinovski je čovjek KGB-a koga je Putin odlikovao, a sutra će u Banja Luci, očito po istom scenariju, “uvaženi” gost na Narodnoj skupštini Republike Srpske biti Igor Kalabuhov jer, kako je objašnjeno, niko drugi neće da dođe na taj bal vampira koji u BiH pokušava reinkarnirati zločine i teritorijalna osvajanja iz devedesetih. Kako tada, tako i sada, Putin u BiH šalje glasnogovornike koji pozivaju na rat i koji prijete Bosni i Hercegovini zbog njenog opredjeljenja za NATO i Evropsku uniju, odnosno za Zapad. Jesu li vaskrsli Karađorđe (Vučić) i Pozarski (Putin)?
Ruski deputati u Banja Luci
Da Loganov te ’94. nije pričao uprazno, potrudio se da objasni Aleksa Buha, kao tadašnji tzv. šef dilomatije RS-a koji je istakao: “S nekoliko strana diskretno je našem rukovodstvu stavljeno do znanja da bi se moglo krenuti u priznanje nezavisnosti naše teritorije. Gospodin Žirinovski je to obećao i prenio nam stav Republike Sjeverne Koreje da bi to i ona uradila i naveo da su i neke druge države spremne priznati nezavisnost.” Interesantno je kako je Buha tada postavio red poteza – koji su identični današnjim zahtjevima o Bosni i Hercegovini, odnosno onome što rade Dodik, Vučić i Rusija – “prvo mirovni sporazum sa našim neprijateljima, drugo teritorijalno razgraničenje, odnosno državno teritorijalno razgraničenje, tek onda ćemo lakše moći krenuti u traženje priznavanja ili, pak, ujedinjenje sa Srbijom.”
Ne treba zaboraviti i očito treba podsjetiti, pogotovo one koji i danas organiziraju slične skupove po Banja Luci, na naslijeđe Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju koji je (pravosnažno) označio Narodnu skupštinu RS-a kao zločinačku organizaciju koja je direktno učestvovala u UZP-u i koja je odgovorna za zločin. Zbog toga je MKSJ optužio i presudio i predsjednika te Skupštine, što se nikada ranije u povijesti međunarodnog prava nije desilo, da predsjednik jedne skupštine (parlamenta) odgovara kao ratni zločinac za ono što je radio obavljajući funkciju predsjednika skupštine.
Sutra se ruski deputat obraća Narodnoj skupštini u Banja Luci, kao što joj se ruski deputat obraćao i 1994. godine. Očekujemo da Kalabuhov sutra kaže da Rusija poštuje Dejtonski sporazum, ali na način da se tri naroda dogovore, naravno, bez SAD-a i Velike Britanije, i drugih garanata Dejtonskog ugovora. Odnosno, da se prvo dogovore da reinstaliraju HR-HB, što će Republici Srpskoj otvoriti vrata za otcjepljenje, a da se onda “političko Sarajevo” opredjeli (po izboru koji su imali i devedestih između projekata Velike Srbije i Velike Hrvatske, presuđenih u Haagu), a najbolje bi bilo da se opredjeli kao Čečeni pod Kadirovim – da budu dio Velike Rusije i da ratuju za njih protiv Zapada. Ili da se opredjele da budu “hrvatsko cvijeće” (sve s parfemom) pod upravom onog (Dragana Čovića) koji bi čuvao Republiku Srpsku, zabrinut zbog manjka ruskog prisustva u BiH.
Reinstaliranje HR-HB
Dolazak Kalabuhova na sjednicu NSRS u Banja Luku, a Lavrova u Srbiju 6. i 7. juna, pokušaj je dezinformisanja zapadne javnosti o stvarnim namjerama Rusije i Srbije u vezi sa BiH. Intervju Lavrova koji je dao RTRS-u potvrdio je da su sve karte bačene prema Čoviću i Hrvatskoj i to osiguravanjem reinstaliranja HR-HB kroz Izborni zakon BiH i tzv. legitimno predstavljanje čime bi se ubrzalo i olakšalo razbijanje BiH, a time i proces osamostaljivanja Republike Srpske. “Naravno, mnogo je važno da razumijemo procjene srpskog rukovodstva i njegove planove djelatnosti za naredni period”, bio je Lavrov više no jasan za RTRS.
S obzirom na navedeno, ali i aktuelna dešavanja u Evropi, nema sumnji da su pojačane ruske aktivnosti u BiH i dolazak Lavrova u Srbiju u ovom trenutku usmjereni na aktiviranje prvobitnih planova o razbijanju BiH i konkretne dogovore o tome, što su već mnogi zapadni analitičari najavljivali, jer invazija i okupacija Ukrajine i Kijeva nisu uspjeli kako je u Kremlju planirano. Ovo je potvrda i da su svi potezi Dodika, Vučića, Čovića i Hrvatatske koordinirani iz Rusije, i da je njihovo agresivno djelovanje, kojem svjedočimo zadnjih mjeseci, a neposredno pred invaziju na Ukrajinu, bilo pažljivo ispanirano. Kremlj je očito procijenio da sada treba uraditi refresh i Lavrov dolazi sa zanovljenim zadacima za ruske igrače na Balkanu.
Na osnovu ponašanja Srbije i Hrvatske, i njihovih satelita u BiH, nakon Lavrovljeve posjete će se moći izvući i procjene o tome kako će se razvijati situacija u Ukrajini: u onoj mjeri koliko je Ukrajina prije nekoliko mjeseci sačuvala Bosnu i Hercegovinu pružajući otpor ruskom fašizmu i zaustavljajući Rusiju, samim tim i njihove pomagače u BiH, Srbiju i Hrvatsku, sada je veoma važno da bosanske patriotske snage pruže otpor novim sabotažama i planovima Kremlja koje ovih dana dolaze upravo preko Banja Luke i Beograda, ali iz Hrvatske i preko Mađarske i Orbana.
Nažalost, Zapad i Evropska unija još uvijek ne preuzimaju nikave mjere kako bi zaustavili očekujuću agresiju na BiH koja bi, uz ono što se dešava u Ukrajini, definitivno bila uvod u raspad Evropske unije. Održavanje sjednice NSRS, koja po svemu podsjeća na 1994. godinu, valjda će definitivno otvoriti oči uspavanom Zapadu, ako ne zbog Bosne i Hercegovine, onda zbog njih samih. Fabricirani izvještaji iz Hrvatske, pogrešne procjene i dezinformacije kojima hrvatski političari agresivno zatrpavaju Bruxelles i sve članice EU o Bosni i Hercegovini, mogli bi itekako njima doći na naplatu. Putin više nema šta izgubiti, a na Zapadnom Balkanu može puno dobiti protiv svog mrskog neprijatelja – Zapada.
