U periodu između 1979. i 1989. godine u Afganistanu se odvijao teški rat između Sovjetskog Saveza i njegovih komunističkih marioneta na jednoj, i afganistanskih boraca otpora na drugoj strani. Afganistanski borci otpora bili su potpomognuti stranim mudžahidima iz arapskih i drugih zemalja, a imali su i podršku Sjedinjenih Američkih Država, koje su ih obučavale i opskrbljivale oružjem i materijalno-tehničkim sredstvima. Saudijska Arabija je, sa svoje strane, otvorila mogućnost arapskim dobrovoljcima da se priključe afganistanskom pokretu otpora, kojima je obezbjeđivana avionska karta za Islamabad ili Peševar, a mnoge humanitarne organizacije su pružale pomoć afganistanskom narodu.
Samo u januaru 1980. godine Saudijska Arabija je donirala 800 miliona dolara pakistanskoj vladi u svrhu pružanja pomoći afganistanskim mudžahidima.
U džihad se pozivalo sa minbera, radio-talasa, novinsih stranica, a šejhovi i prinčevi dinastije Saud izdašno su donirali novac.
Tokom osamdesetih godina stotine miliona dolara iz Kraljevine slilo se na račune mudžahida, a sve se to odvijalo uz svesrdnu pomoć američke CIA-e, što potvrđuju brojni napisi američke štampe.
Saudijski kralj Halid (vladao od 1975. do 1982.) imenovao je Selmana ibn Abdulaziza (sadašnjeg saudijskog kralja) za predsjednika Ureda za prikupljanje donacija za pomoć mudžahidima Afganistana. Sadašnji kralj Selman, tada princ i upravitelj oblasti Rijada, bio je glavni saudijski sakupljač novca za grupe mudžahida tokom osamdesetih godina prošlog stoljeća.
Princ Fejsal ibn Fehd urgirao je da se ulaznica za nogometne utakmice poveća za jedan rijal, koji je doniran afganistanskim mudžahidima. Kuriozitet je da je na Univerzitetu Muhammed ibn Saud u Rijadu u mjesecu šabanu 1411. H.g. (1990./1991.) održan Festival džihada, na kojem se pojavio i princ Abdullah, Selmanov prethodnik na tronu Kraljevine.
Međutim, ubrzo nakon povratku saudijskih dobrovoljaca u Kraljevinu, dinstija je zapala u nevolju. Naime, devedesete godine prošlog stoljeća je uslijedila američka intervencija protiv Saddama Huseina zbog okupacije Kuvajta. Saudijski veterani afganistanskog džihada žestoko su se usprotivili tome što Kraljevina traži pomoć Sjedinjenih Država i što dopušta američke vojne baze na saudijskom tlu. Nakon „jedanaestog septembra“ i kasnije invazije Sjedinjenih Država na Afganistan, potm i na Irak, stvari su se drastično promijenile. Ne samo da Kraljevina više nije slala pomoć mudžahidima da se brane od okupatora, nego je svaka pomoć i odlazak radi učešća u tim ratovima postao strogo zabranjen, a svi koji imaju neke veze sa time, redovno se hapse.
