Dvadeseti januar 1990. ispisan je u historiji azerbejdžanskog naroda kao tragična i herojska stranica. Veliki vođa azerbejdžanskog naroda Heydar Aliyev svojevremeno je govorio o zločinu počinjenom 20. januara, pri tome naglašavajući da što se više budemo udaljavali od tih dana, više ćemo razumjeti koliko su ti dani bili važni u historiji azerbejdžanskog naroda, u nadi da će i buduće generacije poštovati to na pravi način. Međutim, činjenica je da je 20. januar 1990. godine bio prekretnica u životu ovog naroda.
Narod Azerbejdžana je 20. januara 1990. dao svoje prve žrtve za svoju slobodu i nezavisnost. Djeca domovine, koja su žrtvovala svoje živote na putu ka slobodi, svojom su žrtvom bez premca ispisali novu svijetlu stranicu u herojskoj historiji našeg naroda. Jedinstvo naroda i osjećaj nacionalnog dostojanstva su pobijedili i ovo je jedan od najvažnijih momenata koji obilježava 20. januar, navedeno je u saopćenju Ambasade Republike Azerbejdžan u Bosni i Hercegovini povodom 20. januara – Dana nacionalne žalosti.
Heydar Aliyev je riješio političko-pravni problem na državnom nivou u vezi zločina počinjenog 20. januara. Heydar Aliyev, koji je u to vrijeme živio u Moskvi, došao je 21. januara stalnom predstavniku Azerbejdžana, podijelio bol našeg naroda i osudio krvavi zločin sovjetskog rukovodstva u Bakuu. Zahvaljujući izjavi velikog vođe o zločinu počinjenom 20. januara, svijet je saznao za ovaj strašni državni teror nad azerbejdžanskim narodom pod vodstvom SSSR-a (Sovjetskog saveza).
Kako navode iz Ambasade Azerbejdžana u Bosni i Hercegovini ”te noći, prema instrukcijama rukovodstva SSSR-a, 65.000 vojnika, posebno vojnika i oficira armenskog porijekla, ukorijenjenih u duhu mržnje prema azerbejdžanskom narodu, ušlo je u grad iz pet pravaca bez ikakvog upozorenja”. Nadalje ističu ”tenkovi i oklopna vozila lomili su automobile i ljude koji su dolazili ispred njih i otvarali vatru na sve oko sebe. 20. januara i narednih dana ubijeno je 150 osoba, 744 osobe su povrijeđene, a četiri osobe su nestale”.
“Azerbejdžan je nezavisna država više od 30 godina. Težak ali častan put započet 1990. godine dostigao je najslavniji vrhunac pobjedom u Karabahu. Naše teritorija koja je okupirala Armenija, oslobođena je 2020. godine kao rezultat 44-dnevnog Domovinskog rata. Mladi koji su još kao djeca dolazili u aleju šehida i obilazili šehide napisali su herojski ep i obnovili teritorijalni integritet naše domovine. U aleji šehida sahranjeni su i heroji domovine, koji su poginuli u borbama za teritorijalni integritet Azerbejdžana. Danas su duše svih naših šehida sretne, njihova krv nije uzalud potrošena. Oni koji su poginuli za nezavisnost, suverenitet i teritorijalni integritet Azerbejdžana postavili su temelj herojske historije našeg modernog doba. Stoga naš narod sa posebnim ponosom slavi 33. godišnjicu pobjede u Karabahu, godišnjicu zločina koji je počinjen 20. januara. 20. januar je dan počinjenog zločina, kao i dan heroja koji su branili svoju zemlju , i kao takav ušao je u historiju Azerbejdžana. Veliki broj prisutnih na sahrani šehida pokazala je veliku tugu azerbejdžanskog naroda, njihovu hrabrost, kao i ujedinjenost za cilj”, piše u saopćenju Ambasade Azerbejdžana u Bosni i Hercegovini.
Predsjednik Azerbejdžana Ilham Aliyev opisao je žrtve šehida 20. januara i njihovu službu domovini na sljedeći način:
„Sjećanje na sve naše šehide koji su se žrtvovali za slobodu, nezavisnost i domovinu uvijek moramo čuvati u našim srcima. Vjerujem da je današnji nezavisni , snažni Azerbejdžan najveće bogatstvo našeg naroda. Naši šehidi koji su žrtvovali svoje živote učinili su veliko djelo. Ovo se nikada ne smije zaboraviti.”
Aleja šehida je postala svetinja azerbejdžanskog naroda. Smještena na jednoj od najviših tačaka Bakua, ovo mjesto je oličenje nacionalne patnje i stradanja, kao i borbe i nepobjedivog duha ovog naroda.
Sa dubokom tugom poštujemo svijetlo sjećanje na naše sunarodnike koji su dali svoje živote za teritorijalni integritet naše zemlje, slobodu našeg naroda i nezavisnost naše države, zaključeno je u saopćenju.
