I dok u arapskim zemljama širi nered, finansira terorističke organizacije i usmjerava njegovo djelovanje protiv arapskih zemalja, miješa se u unutrašnja pitanje tih zemlja i destabilizira njihovo unutrašnje stanje, dotle iranski režim u Evropi prikazuje sasvim drugo lice. Fokus šiija u Evropi, koji su bez obzira na nacionalnu pripadnost najvećim dijelom lojalni iranskom režimu, je predstavljanje šiizma kao pokreta obespravljenih koji traže pravdu, kao skupine koja trpi ugnjetavanje i vijekovima se bori za pravdu. Putem populariziranja islamske filozofije, mahom proizašle iz šiijskog kaputa, iranskog kulturnog naslijeđa, ali i ideološkog stava negativnog prema globalizmu, neokolonijalizmu, imperijalizmu i neoliberalnoj ekonomiji, šiije u Evropi nastoje pridobiti simpatije sekularnih intelektulanih elita i političkih pristalica ljevičarskih ideja i liberalizma.
Diskretno širenje u evropskim društvima
Sredinom decembra prošle godine, ABNA (AhluBayt News Agency), agencija iranskog režima sa sjedištem u Komu, objavila je “Pismo Evropi” u kojem se veliki ajatola Muhammad Saeed al-Hakim obratio šiijama u Evropi. U tom pismu on im je poručio da kao ambasadori šiizma u Evropi moraju pokazati “svijetlo lice šiizma” na način da se lijepo povezuju sa Evropljanima pokazujući umjerenost i toleranciju, i opredijeljenost za dijalog.
Alžirski politički analitičar nastanjen u Londonu, Anvar Maliki, specijalist za iransku politiku i politički šiizam, kaže: “Šiije u Evropi su potpuno asimilirani u zapadnjačko društvo: djeluju organizirano, uzimaju aktivno učešće u svim sferama društvenog života i izbjegavaju bilo kakvo vjersko ponašanje ili aktivnost koja bi ih dovela u negativan fokus zapadnjačkih medija. Oni rade smišljeno i veoma pametno.”
Malik ističe kako šiije u Evropi intenzivno “rade na pridobijanju simpatija evropskih sekularista, liberala i ljevičara iz političkih, akademskih, medijskih i kulturnih krugova, potpuno suprotno ponašanju i djelovanju sunijskih zajednica u Evropi, koje se najčešće ili izoliraju i potpuno isključuju iz društvenih tokova, ili distanciraju od vjere.”
Anvar Malik još kaže: “U poređenju sa brojem sunija, broj šiija u Evropi je neznatan, ali su društveno mnogo prihvatljiviji. Dijelom zbog malobrojnosti, a djelimično i zbog toga što im se, uprkos tome što je libanski Hezbolah na tlu Evrope počinio niz krvavih terorističkih djela, ne pripisuju teroristička djelovanja i ponašanje upereno protiv država u kojima žive.”
Sektaško djelovanje
Šiije u Evropi revno populariziraju iransku politiku i šire propagandu uperenu protiv arapskih zemalja, naročito protiv zemalja Zaljeva.
Vijeće šiijske uleme u Evropi (Majlis Ulama-e-Shia Europe) lažnim svjedočenjem i falsificiranim dokazima konstantno pokušava nagovoriti evropske organizacije za zaštitu ljudskih prava na vršenje pritiska na zaljevske zemlje u slučajevima koji se tiču unutrašnje sigurnosti tih zemalja. Šiijske terorističke grupe i nasilni ekstremisti kojima je dokazana krivica za kršenje zakona predstavljaju se kao žrtve diktatoriskih režima i borci za ljudska prava i slobode.
Ovo isto vijeće u svom zvaničmnom saopćenju iznijelo je podatak o postojanju 26 šiijskih vjerskih centara i 70 husenija u zapadnoj Evropi, uz napomenu da je broj u porastu.
Šiijske organizacije i aktivisti koriste svaki skup i konferenciju organizacija za ljudska prava da iznesu optužbe na račun arapskih vlada o sistematskom ugnjetavanju šiija.
Pripremio: Abdullah Nasup
