Na današnji dan, 12. juna 1993. godine, u jednoj od ključnih bitaka za odbranu Sarajeva, poginuo je Safet Isović, zamjenik komandanta 2. Viteške motorizovane brigade Armije Republike Bosne i Hercegovine. Za svoje izuzetne vojne zasluge odlikovan je najvišim priznanjima: Zlatnim ljiljanom i Ordenom za vojne zasluge sa Zlatnim mačevima.
Safet Isović rođen je 6. septembra 1966. godine u Bijelom Polju. Njegovi saborci ga pamte pod nadimkom ‘Tigar sa Žuči’ – zbog njegove odlučnosti, hrabrosti i sposobnosti da u najtežim trenucima preuzme odgovornost i povede borce ka pobjedi.
Isović je život izgubio u borbama za oslobađanje Mijatovića Kose od agresorskih snaga. Tog juna 1993. godine, u jednoj od presudnih bitaka za Sarajevo, Armija RBiH izvela je munjevitu i strateški precizno osmišljenu akciju, koja je rezultirala pobjedom, ali i velikim gubicima. Uz Safeta Isovića, u toj bici pali su i njegovi saborci Amir Šabanović, Esad Čolaković i Zulfo Dizdarević.
Svake godine, 12. juna, članovi porodice, prijatelji, saborci i predstavnici institucija polažu cvijeće na spomen-obilježje na Mijatovića Kosi i mezar Safeta Isovića na mezarju u Buča Potoku. Time čuvaju sjećanje na čovjeka koji je, po riječima mnogih, bio simbol otpora, dostojanstva i časti.
Početkom rata, Safet Isović, tada poručnik bivše JNA, napustio je kasarnu u Rajlovcu i stao na stranu odbrane BiH zajedno sa grupom drugih oficira. Iako je njegov prvi raspored bio administrativne prirode,
Isović je insistirao da bude na prvoj liniji fronta. Od tada je učestvovao u gotovo svim ključnim bitkama na Žuči, gdje je i stekao svoj nadimak.
Njegovi saborci ga opisuju kao izuzetno inteligentnog, skromnog i odgovornog komandanta, koji je bitke planirao i vodio s ‘kompjuterskom preciznošću’. Bio je i stručnjak za informatiku, što mu je, uz analitičke sposobnosti, davalo dodatnu prednost u vođenju borbenih dejstava.
