Bez obzira na to, razvoj događaja tokom prošle godine ukazuje na to da je možda napravljen nacrt između Vašingtona i Brisela za novo regionalno rješenje. Navodni plan je zasnovan na premisi da je srž sukoba između Srba i Albanaca, a da su Hrvati treći glavni regionalni akter. Ako se ovi sporovi mogu riješiti, onda će Zapadni Balkan očigledno biti svjedok produženog perioda mira i stabilnosti. Umjesto promjena granica, podjela i teritorijalnih apsorpcija, cilj je tripartitna podjela regionalnog uticaja koja bi očigledno zadovoljila Beograd, Zagreb i Tiranu.
Brojne zapadne inicijative tokom protekle godine daju vjeru da takav plan postoji. To uključuje izborne promjene u Bosni i Hercegovini koje favorizuju hrvatske nacionaliste, planirano stvaranje srpskog opštinskog udruženja na Kosovu koje favorizuje srpske nacionaliste i vladu u Crnoj Gori koja legitimiše rast uticaja srpskih nacionalista na državne institucije.
Suština tripartitnog plana je da se Beograd, Zagreb i Tirana nagrade političkim i ekonomskim uticajem na manje susjedne države i direktnijom kontrolom srodnog stanovništva u susjednim zemljama. Dakle, uz pomoć izborne manipulacije Hrvatskoj će biti omogućeno da koristi HDZ za blokiranje vlasti u Sarajevu i bez stvaranja posebnog hrvatskog entiteta u Bosni i Hercegovini. Visoki predstavnik Christian Schmidt je bio duboko saučesnik u ovom procesu uprkos upornim tvrdnjama da on jednostavno promoviše razvoj demokratskog izbornog sistema.
Prema planu, Srbija bi u velikoj mjeri dominirala srpskim entitetom u Bosni i Hercegovini, čak i bez formalne podjele i apsorpcije. Srpski i hrvatski nacionalisti mogli bi zajednički paralizovati centralne državne organe u Bosni, dok bi Zagreb i Beograd mogli da sarađuju na drugim regionalnim inicijativama koje bi bile od koristi i jednima i drugima, bez obzira na interese Bošnjaka.
Piše: Janusz BUGAJSKI (Istraga)
