Odgovorio: Dr. Muhamed ibn Salih el-Munedžid
Preveo i prilagodio: Mr. Semir Imamović
Protežirajuće mišljenje je da se višestruki (dvostruki, trostruki,…) razvod, u jednoj prilici, tretira jednim razvodom (od tri dozvoljena), bez obzira da li je izraz, koji upućuje na višestruki razvod upotrebljen samo jednom, kao kada bi muž rekao ženi: razvodim te tri ili više puta, ili ponovljen više puta, u jednoj ili više prilika, kao kada bi rekao: razvodim te, razvodim te, razvodim te, ili razvodim te drugi i treći put. Ovo mišljenje odabrao je Ibn Tejmija, a prefereirali su ga šejh Sa’di i njegov učenik šejh Muhamed ibn Salih el-Usejmin. Ono se temelji na hadisu koji bilježi Muslim od ibn Abbasa, radijallahu anhuma, a u kojem se kaže: „Trostruki razvod, u jednoj situaciji, tretiran je, u vrijeme Poslanika i Ebu Bekra i prve dvije godine Omerovog hilafeta, jednim razvodom, a onda je Omer rekao: „Ljudi su požurili sa onim u čemu su imali komociju (tj. požurili su sa korištenjem prava na tri razvoda s jednom izjavom), zato smatram da se trostruki razvod izjavljen u jednoj prilici treba tretirati kao tri razvoda“, što je i učinio.
Učenjaci koji zastupaju ovo mišljenje, smatraju da je drugi razvod valjan samo ukoliko se desio nakon opoziva (vraćanja žene, redž‘a) ili novog bračnog ugovora. Ako bi, recimo, čovjek razveo ženu, a zatim je, za vrijeme trajanja postbračnog pričeka (‘iddet) ponovo razvede, drugi razvod neće biti pravovaljan. Rekao je šejh Ibn Usejmin, Allah mu se smilovao: „U svim spomenutim pitanjima, ispravno je da „trostruki razvod“ ne proizvodi nikakve pravne posljedice, osim ako je rastavljen opozivom ili novim bračnim ugovorom, u suprotnom nema pravnu valjanost. Ovo mišljenje odabrao je Ibn Tejmija.“ (Eš-Šerhul-Mumti‘, 13/94)
Izvor: http://islamqa.info/ar/126549
Snažan govor Ramiza Salkića u NS Rs
29 Marta, 2024
