Sutra je godišnjica poraza pet arapskih vojski i njihovog gubitka Zapadne obale, Jerusalema, Sinaja i Golana 1967. godine. Sjećanje na taj poraz arapskih vojski ove godine odvija se pod drukčijim dojmovima. Promišljanje o uzrocima i fenomenu arapskih poraza u prošlosti ogleda se kroz ispitivanje današnjih arapskih pozicija prema cionističkom zločinu nad palestinskim narodom u Gazi i na Zapadnoj obali.
Niko nije tako precizno pokazao u čemu je suština arapskih poraza kao njihovi diktatorski režimi koji danas vode paralelni rat protiv otpora palestinskog naroda u Gazi, braneći politiku kukavičluka koju su ti režimi ugnjetavanja nametnuli svome narodu. Umjesto da pomognu palestinske borce otpora koji su sa najjednostavnijim borbenim sredstvima bacili na koljena iste one cionističke snage koje su im nanijele historijski poraz u junu 1967. godine, arapski režimi danas udružuju snagu sa naprijeteljem svoga naroda.
U te izdajničke borbe arapskih režima uključene su elite i intelektualci koji su već duže vrijeme stalno prisutni na ponoru arapskog poraza. Oni se množe kad god se pojave okolnosti kroz koje se Arapi pokušavaju probiti ispod plašta poraza u prostore slobode i oslobođenja.
Razlozi arapskog poraza više nisu vojne i političke tajne po kojima moraju kopati povjesničari i istraživači. Poraz je danas arapska sramna izdaja u Gazi, Jerusalemu, na Golanu, Sinaju i prijelazu Rafah, skandal sa svim detaljima.
Nije novost reći da je službeni arapski poraz u Gazi produžetak desetljeća dugog poraza.
Službena arapska strast za porazom hronična je i stara, a njeno objašnjenje prisutno je na velikim transparentima u arapskim zračnim lukama i zatvorima, u naslovima vijesti arapskih medija, u odjelima sigurnosti i u desetenima hiljada zatvorenika držanih u tamnicama za mučenje. Strast Palestinaca za oslobođenjem zdrobila je prijestolja arapske tiranije, a njihov otpor kolonijalnom projektu i cionističkom sistemu aparthejda razotkrio je sve tajne arapskog poraza. Njihovo suočavanje s cionističkim zločinom genocida razotkrilo je sve pokušaje da se Palestinac izolira od njegove arapske zajednice i od prisutnosti njegove pravedne i ljudske stvari na međunarodnoj sceni.
Posljednje pitanje, na godišnjicu poraza arapskih vojski 5. jun prije više od pola stoljeća: Ko se sada sjeća arapskih vojnih generala i pita šta im je primarni posao? Odgovor je da je maskirani palestinski borac srušio sve zastave arapske laži, a stanje sukoba u Gazi vratilo sliku arapskog generala kao zatvorskog čuvara, sjene tiranina i zaštitnika okupatora. Ovo je definicija arapskog poraza u Gazi i u cijeloj Palestini.