Opsada Sarajeva počela je petog aprila 1992. godine a okončana 29. februara 1996. godine. Trajala je 1.425 dana. Za to vrijeme, oko 350 hiljada stanovnika glavniog grada Bosne i Hercegovine bilo je izloženo svakodnevnoj vatri pripadnika nekadašnje JNA i paravojnih formacija, a kasnije pripadnika tadašnje Vojske Republike Srpske, iz skoro svih vrsta naoružanja, sa položaja smještenih na okolnim brdima.
Nisu zauzeti grad samo zahvaljujući ogromnoj volji, želji i hrabrosti branilaca, mahom građana koji su se odazvali pozivu za odbranu, te u početku skoro goloruki, u patikama i farmericama, s minimalno naoružanja, stali na branike grada.
Tokom opsade ubijeno je je 11.541 građana Sarajeva, među njima 1.601 dijete. Prema poslijeratnim istraživanjima, najviše stanovnika, skoro četiri petine od ukupnog broja poginulih, ubijeno je u prve dvije godine rata.
Rekord od 3.777 ispaljenih granata na glavni grad, u jednom danu, zabilježen je 22. jula 1993. godine.
Ubijani su ljudi, rušeni civilni, kulturni, vjerski objekti, pa čak i bolnice. Za vrijeme opsade, prosječno je padalo 329 granata dnevno na Sarajevo.
U brdima oko grada bilo je stacionirano 120 minobacača i 250 tenkova agresorske JNA, koji su poslije dospjeli u ruke Vojske Republike Srpske. Cilj im je bio mučenje glađu i demoralizacija stanovništva na najokrutnije načine.
Zbog teroriziranja civila tokom opsade Sarajeva u periodu 1992-1995, u ostalo, Žalbeno vijeće Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove na kazne doživotnog zatvora osudilo je ratnog zapovjednika Vojske Republike Srpske Ratka Mladića i ratnog predsjednika Republike Srpske Radovana Karadžića.
Također, Međunarodni krivini tribunal za bivšu Jugoslaviju je za terorisanje građana Sarajeva na doživotnu kaznu zatvora osudio Stanislava Galića, nekadašnjeg komandanta Sarajevsko-romanijskog korpusa Vojske Republike Srpske. Na zatvorsku kaznu od 29 godina osuđen je Galićev nasljednik na čelu Sarajevsko-romanijskog korpusa VRS-a Dragomir Milošević.
(Magazin Stav/Saff)
