Priredio: Abdusamed Nasuf Bušatlić
Slavni muslimanski vojskovođa Salahuddin Ejjubi održao je cijeloj kršćanskoj Evropi lekciju iz islamskog morala i etike ratovanja, kada je, nakon oslobađanja Kudsa od krstaša, pokazao neviđenu toleranciju i nije postupio sa kršćanima onako kako su oni postupili sa muslimanima kada su osvojili Kuds.
Naime, nakon što su muslimani na čelu sa Salahuddinom Ejjubijem pobijedili krstaše u Bici na Hittinu i nakon što su oslobodili obalne gradove južno od Tripolija: Bejrut, Akku, Jaffu, Cezareju i Askalan, oni su u potpunosti prekinuli vezu između kršćanske kraljevine Jeruzalem i Evrope. Nakon toga, Sallahuddin je opkolio Kuds (Jeruzalem), 15. septembra 1187. godine i krstaška vojska nije bila u mogućnosti da odbrani grad od 60 hiljada mudžahida, pa su se, nakon šestodnevne opasade predali, a Salahuddin je na Kudsu podigao bajrak islama.
Nakon svih tih pobjeda Salahuddin je bio u mogućnosti naučiti zapadne barbare lekciju iz morala i etike ratovanja koja im je u tom trenutku bila prijeko potrebna i koja je zbunila cijelu Evropu. Krstaši nisu mogli vjerovati svojim očima kad su vidjeli koliku je toleranciju i samilost pokazao muslimanski vojskovođa Salahuddin Ejjubi. On se velikodušno i plemenito odnosio prema kršanskim zarobljenicima u svakom gradu koji je osvojio i zabranio je svojoj vojsci bilo kakvo zlostavljanje i mučenje zarobljenika i napad na njihovu imovinu, dozvolivši im da slobodno odu u druge kršćanske gradove.
Salahuddin je oslobodio siromašne kršćanske vojnike plaćanja otkupnine u zamjenu za njihovo oslobađanje i naredio je vojnoj policiji da patroliraju po ulicama kako bi spriječili napade na kršćane. Štaviše, on je iz samilosti prema njegovim neprijateljima, naredio svojim vojnicima da idu u potragu za sinom jedne kršćanke koja je tvrdila da su joj ga muslimanski vojnici oteli, i ubrzo su joj doveli sina.
