Priredio: Abdusamed Nasuf Bušatlić
Ebu Bekr Es-Siddik, radijallahu anhu, nije bio siromašan kao Ebu Zerr ili Ebu Hurejre, radijallahu anhum, ali je bio bolji od njih.
Nije bio mučen kao Bilal, Sumejja i Jasir, radijallahu anhum, ali je bio bolji od njih.
Nije ranjavan u bitkama kao Talha, Ebu Ubejde i Halid ibn Velid, radijallahu anhum, ali je bio bolji od njih.
On nije poginuo kao šehid poput Omera ibn Hattaba, Hamze ibn Abdul-Mutalliba, Mus'aba ibn Umejra i Sa'da ibn Mu'aza, radijallahu anhum, ali je bio bolji od njih.
Koja je to onda čudesna tajna koja je načinila ovakvu veličinu koju nisu mogli dostići ni spomenuti velikani iz te najbolje i neponovljive generacije muslimana?
Bekr ibn Abdullah el-Muzni, rekao je: ”Ebu Bekr, radijallahu anhu, nije pretekao ostale ashabe mnoštvom namaza i posta, već nečim što se učvrsti u srcu.”
Dakle, ono čime je Ebu Bekr, radijallahu anhu, postigao visoke stepene i postao nedostižan, jesu djela srca koja su učinila da snaga njegovog vjerovanja (imana) bude odmah nakon imana Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem.
Naučili smo da je iman djelo srca, potvrda riječima (jezikom) i djelovanje ostalih organa. Međutim, mi smo posvetili pažnju verbalnoj potvrdi vjerovanja i djelima ostalih organa, a zanemarili smo njegovu srž i suštinu, a to su djela srca.
Jer, svaki ibadet ima svoju formu i suštinu. Forma namaza su kijam, učenje Kur'ana, ru'ku i sedžda, a suština i duša namaza je skrušenost.
Forma posta je sustezanje od jela, pića i spolnog odnosa od zore do zalaska sunca, a njegova suština je bogobojaznost.
Forma hadža su sa'j između Safe i Merve, tavaf oko K'abe, stajanje na Arefatu, boravak na Mini i bacanje kamenčića na džemretima, a njegova suština je veličanje i poštivanje Allahovih propisa.
Forma dove je podizanje ruku i okretanje lica prema kibli, a njezina suština je poniznost pred Allahovom uzvišenošću i priznanje naše slabosti i potrebe za Allahom i Njegovom pomoći.
Stoga, trebamo uvijek imati na umu da su djela srca ispred djela ostalih organa.
Sutra, na Sudnjem danu, kada budu ispitivane savjesti, kada se otkrije ono što je u prsima, neće se spasiti osim onaj ko Allahu čista srca dođe i neće ući u Džennet osim onaj koji se Milostivoga bojao, iako Ga nije vidio, i koji je srce odano donio.
Ako se do dunjalučkih dobara i uspjeha stiže nogama, do ahiretskih dobara i uspjeha stiže se srcem.
Milostivi Allahu, ispuni naša srca iskrenim vjerovanjem i ubjeđenjem, i učini da se čistih srca sretnemo s Tobom na Sudnjem danu. Amin!
