U Šehidskom mezarju u Vitezu u prisustvu porodica, komšija i prijatelja klanjana je kolektivna dženaza za žrtve srednje Bosne čije posmrtne ostatke nije bilo moguće identificirati nakon ekshumacije iz grobnice u Međinama kod Mostara, javlja Anadolu Agency (AA).
Radi se o neidentifikovanim posmrtnim ostacima za koje se pretpostavlja da pripadaju 22 žrtvama koje su ekshumirane na lokalitetu Međine kod Mostara 1998. godine. Posmrtni ostaci pripadaju žrtvama iz mjesta Jelinak, Lončari, Nadioci, Ključ, Sadovače i Alihodže. Posmrtni ostaci su smješteni u jedan sanduk i spušteni u jedan mezar.
Tako su odlučile porodice žrtava s obzirom na to da ne postoji metoda kojom se uništeni posmrtni ostaci mogu identificirati. Pretpostavka je da su se u grobnici nalazili posmrtni ostaci 22 žrtve, iako je identificirano 17. Pretpostavlja se da se među posmrtnim ostacima nalazi i 12 maloljetnika.
Dženaza je klanjana nakon ikindije namaza ispred Ahmed-agine džamije u Vitezu, a nakon toga je obavljen ukop na Šehidskom mezarju u Vitezu.
Dženazu je predvodio glavni imam Medžlisa Islamske zajednice Vitez i imam Ahmed-agine džamije u Vitezu Omer ef. Sikira.
“Danas svjedočimo neobičnoj, nesvakidašnjoj dženazi. Prvi put u Vitezu klanjamo dženazu neidentifikovanim posmrtnim ostacima ubijenih Bošnjaka muslimana na području srednje Bosne. Nauka nam kaže da nije u stanju identifikovati preostale kosti ili dijelove skeleta, međutim, mi znamo da se zasigurno radi o Bošnjacima među kojima se nalaze i posmrtni ostaci 12-oro djece”, izjavio je ranije danas Sikira za AA.
Sifet Osmančević danas je ukopao posmrtne ostatke oca Rame.
“To su dijelovi posmrtnih ostataka mog oca Rame. Ubijen je 1993. godine u naselju Nadioci od strane HVO-a. Imao je 79 godina. Primorali su ga da napusti svoju kuću, a onda su ga izdvojili iz kolone u kojoj su se nalazile žene i djeca. Tu su bila djeca od 13, 14 godina. Bila su i tri starca preko 65 godina i tri maloljetnika ispod 15 godina. Šta može biti strašnije. Ovo su samo dijelovi koji se nisu mogli identificirati, a ukopan je ranije u našem mjesnom mezarju”, ispričao je Sifet za AA.
Prošlo je skoro 30 godina, a bol je ista.
“Isto je kao i prvi put kada su ga pronašli – 2014. godine. Tada je ukopan jedan dio posmrtnih ostataka. Pa su opet pronađeni, a ovo je treća dženaza jednom čovjeku, muslimanu. Tužno je”, poručio je Sifet.
Namira Mujkić je ukopala posmrtne ostatke oca Osmana Osmančevića. U trenutku smrti imao je 69 godina.
“Nisu imali razloga da ga ubiju. Kod mene je bio 15. aprila, ispratila sam ga kući. Kada je došao na Jelinak odvojili su ga i vratili ga na Kratine u logor. Bolno je i žalosno. Bio je star i nije bilo potrebe da to rade”, kazala je Namira.
Saznala je da je u Kratini bila grobnica za koju je pretpostavljala da krije posmrtne ostatke njenog oca.
“Kada sam saznala za grobnicu niko me nije htio podržat. Nakon tri dana je grobnica otvorena i premještena za Mostar. Tamo su zapaljeni. Saznali smo da je u toj grobnici, pošto je bilo još onih koji su bili s njim, a koji su identifikovani. On je u toj grobnici, sto posto. Nije bilo moguće da se identificiraju te kosti jer su zapaljeni”, pojasnila je Namira.
Njena borba traje skoro 30 godina. Tragala je za očevim posmrtnim ostacima. Išla je kada su otvarane grobnice, tražila po vrećama.
“Drago mi je da će biti ovdje u ovom mezarju, ali mi je teško kao da smo se tek sada rastali. Teško je, isto kao da je sada umro”, kazala je Namira kroz suze.
Na Šehidskom mezarju u Vitezu u maju ove godine je klanjana dženaza-namaz i obavljen ukop devet identifikovanih žrtava bošnjačke nacionalnosti koje su nestale 1993. godine na području općine Vitez, selo Kratine, a koje su ekshumirane na lokalitetu Međine kod Mostara 1998. godine.
Članovi šire familije 24 godine kasnije zvanično su identificirali pet članova porodice Salkić iz mjesta Nadioci kod Viteza, sela u sastavu mjesne zajednice Ahmići.
Članovi ove porodice su potvrdili identitet supružnika Emsada (rođen 1955. godine) i Nihade (rođene 1959. godine) te njihovo troje djece, Melise koja je u momentu smrti imala osam godina, Nermina koji je imao 12 godina te četrnaestogodišnjeg Senada.
Među devet identifikovanih su i braća Edin i Elvedin Čerimić iz mjesta Nadioci kod Viteza, kao i Adis i Adisa Salkić koji su imali 15 i 12 godina u vrijeme kada su ubijeni.
