Iran – fabrika sektaških hordi
Krajem 2012. godine izgledalo je da su sirijske opozicione grupe ozbiljno ugrozile opstanak Asada na vlasti. Iranskom režimu to nikako nije odgovaralo i odlučili su da mu kao ispomoć pošalju svoje sektaške milicije. Trenutno se u Siriji bori 66 različitih šiijskih milicija sa jasnim sektaškim motivom. Najveći broj pripadnika tih milicija su Iranci, Iračani, Afganistanci, Pakistanci i Libanci. Prema različitim informacijam ukupan broj tih milicija kreće se od 40 do 50 hiljada
Najvažnije šiijske milicije koje se bore u Siriji
Brigada Ebul-Fadl el-Abbas
Ova iračka brigada smatra se udarnom snagom šiijskih milicija u Siriji. Njeno glavno sjedište je selo šiijsko Sejjida Zejneb u blizini Damaska. Procjenjuje se da brigada broji od 4.800 do 5.000 pripadnika. Većinom su iračke nacionalnosti.
Oficir koji je 2015. godine prebjegao iz Asadove paravojske Nacionalnih odbrambenih snaga (NDF), svjedoči da brigada Ebul-Fadl el-Abbas uživa status kakav imaju pripadnici Iranske revolucionarne garde – u slučaju potrebe ovoj brigadi se potčinjavaju regularne jedinice Asadove vojske. Prema njegovom svjedočenju, najniža plata pripadnika ove brigade je 2.000 dolara, što je, tvrdi saznao iz druženja sa njima. On, takođe kaže da za specijalne operacije pripadnici ove brigade dobjiaju dodatni novac kao premiju
Odredi Hezbolaha – Pokret En-Nudžeba
Ovo je paramilitarna jedinica sastavljena od iračkih šiija. Njen osnivač je šiijski klerik Vasik el-Battat, zadivljen libanskim Hezbolahom. Njihove jedinice koje se bore u Siriji nazivaju se Pokret En-Nudžeba, a sastoji se od sljedećih brigada: El-Hamd, El-Hasan ul-Mudžteba i Ammar Ibn Jasir- procjenjuje se da broje 1.500 pripadnika. Najveći broj ih djeluje na području Halepa. Najniža plata pripadnika ove formacije je 1.000 dolara.
Korpus El-Vad us-Sadik
Sastavljena je uglavnom od šiija iz Iraka i Sirije, a u njenom sastasvu su i druge nacionalnosti. Djeluju u području Halepa, a procjenjuje se da imaju oko 1.000 pripadnika. Mjesečna plata pripadnika ove paravojne organizacije iznosi svega 500 dolara. Njihovi pripadnici ne prolaze posebne niti opsežne obuke. Drugačije rečeno, slabo su uvježbani.
Brigada Imam Husejn
Ova brigada sastavljena je od Iranaca, Iračana, Afganistanaca i Pakistanaca. Glavno sjedište im je u Halepu, a broje oko 1.200 pripadnika.
Druge paramilitarne oragnizacije
Od desetina drugih šiijskih paramilitarnih grupa koje se bore na strani Asada, valja istaći libanski Hezbolah, no on nije predmet ovog članka s obzirom da o njemu postoji najviše informacija u medijima. Osim ove, Libanci imaju još sljedeće paramilitarne grupe: Milicija Imama Bakir, Seraja El-Galibun, Pokret Es-Sabirun.
Pored pripadnika Revolucionarne garde i doborovoljaca koji učestvuju u drugim paramilitarnim skupinama, Iranci na sirijskom ratištu imaju i jedinicu Nahsa, sastavljenu od bivših pripadnika Iranske revolucionarne garde. Afganistanci su raspoređeni u Brigadu Fatimijjun i Hezbolah Afganistana. Pakistanci djeluju u Brigadi Fatimijjun, a broje oko 1.500 pripadnika. Husejevi dobrovoljci u brigadi Ensarullah na sirijskom ratištu učestvuju sa oko 1.000 boraca.
Sektaštvo i novac osnovni motivi dobrovoljaca
Analitičar Ahmed Ebazid u svojoj studiji o sektaškim milicijama u Siriji zaključuje da su osnovni motivi učešća šiijskih dobrovoljaca na sirijskim ratištima materijalne ili sektaške prirode.
Vojni analitičar Mahmud Ibrahim kaže kako među pripadnicima šiijskih milicija, shodno nacionalnosti, postoji razlika u uvježbanosti i opremljenosti, ali i visini plata. Njopremljenije i najobučeniji su pripadnici libanskog Hezbolaha i iračke brigade ER-Rida – broj pripadnika brigade Rida procjenuje se na 1.200 do 2.000. Najslabije su plaćeni Afganistanci, jer su izuzetno siromašni, neobrazovani, a sa porodicama su nastanjeni u Iranu. Njima se za učešće u sirijskom ratu obećava iransko državljanstvo za njih i njihove porodice, a nije rijetkost da se na njih vrši pritisak prijetnjama deportacijom u Afganistan. Plata im je 500 dolara, a nakon šest mjeseci provedenih na ratištu slobodni su da se demobiliziraju.
Finasiranje ovih milicija, tvrdi Mahmud Ibrahim, osigurava se iz crnih fondova i prljavog novca stečenog trgovinom opojnim sredstvima i drugom nelegalnom trgovinom i kriminalnim poslovima, kao što su: trgovina artefekatima i spomenicima drevnih kultura koje kradu u Siriji. Dio sredstava osiguravaju šiijski klerici od petine koju ubiru od sljedbenika, kao i od dobrovoljnih priloga.
Koliko koštaju strani plaćenici
U tabeli ispod predstavljeni su podaci zasnovani na procjenama:
| Naziv jedinice | Broj pripadnika |
Nacionalnost |
Mjesečna plata u dolarima | Troškovi za hranu | Ukupno | |
| Brigada Ebul-Fadl el-Abbas | 5.000 | Irak | 2.500 | 100 | 13.000.000 | |
| Pokretu En-Nudžeba | 1.500 | Irak | 1.000 | 50 | 1.575.000 | |
| Korpus El-Vad el-Sadik | 1.000 | Sirija i druge | 500 | 15 | 515.000 | |
| Brigada El-Imam El-Husejn | 1.200 | Razne | 1.000 | 50 | 1.260.000 | |
| Brigada Zejnebijjun | 1.500 | Pakistan | 500 | 15 | 727.500 | |
| Ensarullah (Husijevski dobrovoljci) | 1.000 | Jemen | 1.000 | 25 | 1.025.000 | |
| Ostale paravojne formacije | 29.000 | Razne | 500 | 15 | 14.500.000 | |
| Ukupno | 40.200 | 32.600.000 | ||||
Iz tabele se vidi da je broj stranih plaćenika koji se bore na strani Asada oko 40.000, a mjesečni izdaci za njihove plate i hranu su 32.600.000 dolara, što znači da su Asad i njegovi sponzoru u navedene svrhe tokom protekle tri godine morali potrošiti milijardu i 773 miliona dolara.
Pripremio: Abdullah Nasup
