Priredio: Abdusamed Nasuf Bušatlić
Govoreći o Allahovim znakovima (ajetima) koji se mogu iščitavati iz historijskih događaja, muslimanski historičari posebno ističu jedan od tih znakova, a to je da su se moćne sile urušavale i propadale za vrijeme vladavine njihovih najmoćnih kraljeva i vladara.
Upravo je to bio jasan znak Allahove pobjede i podrške iskrenim vjernicima koji su, nakon što su pokazali postojanost u svojoj borbi, pobjeđivali Allahovom pomoći i snagom, a ne zbog slabosti njihovog neprijatelja.
Naime, muslimani su osvojili bizantijske zemlje za vrijeme vladavine cara Herakla, jednog od najvećih vladara Bizantijskog Carstva. On je, samo nekoliko godina prije muslimanskih osvajanja, spasio Bizantince od sigurnog uništenja pred invazijom Perzijskog Carstva. Herakle je uspio prekinuti perzijansku opsadu glavnog grada, Konstantinopolja, da bi zatim povratio i sve zemlje koje je Bizantija bila izgubila i napao Perzijance na njihovoj teritoriji. A tog istog cara Herakla i njegove vojske, muslimanska vojska je potukla do nogu i zauvijek iz njegovih ruku uzela Šam (Levant) i Egipat.
Zatim, talas krstaških osvajanja muslimanskih gradova-državica u Endelusu, raspršio se za vrijeme vladavine najjačeg kastiljskog kralja, Alfonsa VI, kad su murabituni desetkovali njegovu vojsku u Bici Zellaka, tako da je samo nekoliko stotina uspjelo izvući živu glavu, a Alfonso VI je ranjen pobjegao sa bojnog polja.
Salahuddin Ejjubi je zaustavio najjači krstaški pohod, koji je uključivao najveće krstaške kraljeve, Ričarda Lavljeg Srca i Filipa II. Augusta, kralja Francuske. Krstaši su se vratili poraženi i nisu mogli ponovo zauzeti Jerusalem (Kuds).
A što se tiče Mongola, oni su doživjeli prvi veliki poraz za vrijeme vladavine jednog od svojih najmoćnijih kraljeva, Hulagu-kana. Naime, Mongoli su tokom svoje najezde ubili milione muslimana sve dok nisu stigli do Šama gdje su im se suprotstavili Mameluci i zadali im težak poraz u Bici Ajn Džalut, 1260. godine (658. h.g.), pod vođstvom Sejfudina Kutuza. Tako je njihova vojska, koja je bila poput ogromnih morskih talasa, zauvijek razbijena, a time su sačuvane muslimanske zemlje Egipat i Magrib od mongolske najezde i njihovih zločina.
Slijedeći ove historijske činjenice i Allahove znakove, iskreno se nadamo i čvrsto vjerujemo da će cionistička tvorevina Izrael, koja sebe smatra nepobjedivom vojnom silom, doživjeti konačni poraz i propast u vrijeme njenog najjačeg i najistaknutijeg političkog vođe, Benjamina Netanyahua, kojeg mnogi cionistički zvaničnici smatraju najsposobnijim židovskim vođom od osnivanja cionističke tvorevine Izraela do danas.
I da će borci Gaze ostati postojani pred vojskom koju predvodi ”moćni” zlikovac Netanyahu i koja je podržana na globalnom nivou svim vrstama oružja, i u ovim nemogućim okolnostima u kojima su borci Gaze, s jedne strane izloženi napadima od strane jedne od najmoćnijih vojnih sila, a sa druge strane ostavljeni i izdati od muslimanskog svijeta, posebno od Arapa i njihovih vođa, i da će to biti nepobitan dokaz Allahove pomoći i podrške Njegovim iskrenim robovima.
Našu nadu povećava i ubjeđenje učvršćuje činjenica da je Gaza postala slobodna u doba Ariela Šarona, najistaknutije izraelske vojne ličnosti u njegovoj historiji, a uskoro ćemo, Ako Bog da, biti svjedoci ponovnog i potpunog oslobođenja Gaze i konačne propasti cionističkog Izraela tokom ere Netanjahua, najistaknutije političke ličnosti u izraelskoj historiji.
