Preveo: Abdusamed Nasuf Bušatlić
Palestinci ovih dana obilježavaju sjećanje na ”Nakbu”, raseljavanje i etničko čišćenje koje je imalo za cilj njihovo potpuno istrebljenje, jer je uništen i protjeran čitav jedan narod, koji je zamijenjen jevrejskim grupama i pojedincima iz cijelog svijeta.
Više od 800.000 Palestinaca je raseljeno iz svojih sela i gradova od 1,4 miliona Palestinaca koji su 1948. godine živjeli u povijesnoj Palestini u 1.300 palestinskih sela i gradova.
Hiljade Palestinaca je raseljeno u niz susjednih arapskih zemalja, pored Zapadne obale i Pojasa Gaze, kao i internog raseljavanja hiljada Palestinaca unutar teritorija koje su bile pod kontrolom izraelskog okupatora u godini ”Nakbe”, i svega što je uslijedilo nakon njihovog protjerivanja iz njihovih domova i oduzimanja njihove zemlje.
Predsjednik Palestinske statističke uprave ‘Ala Awad je kroz brojke, činjenice i historijske i aktuelne podatke sa geografskog, demografskog i ekonomskog aspekta, osvrnuo se na situaciju palestinskog naroda na sedamdeset četvrtu godišnjicu palestinske ”Nakbe”, koja pada petnaestog maja.
Tokom faze ”Nakbe”, cionistički okupator je kontrolisao 774 palestinska sela i grada, od kojih je 531 potpuno uništeno, a ostali su stavljeni pod upravu okupatorskog entiteta i njegovih zakona. Ovaj proces etničkog čišćenja bio je praćen zločinima cionističkih bandi koje su izvršile više od 70 masakra nad Palestincima, što je dovelo do smrti više od 15 hiljada Palestinaca. Populacija povijesne Palestine 1914. godine iznosila je oko 690.000 stanovnika, od kojih su samo 8% bili Jevreji. Godine 1948. populacija je dostigla više od 2 miliona, od kojih su oko 31,5% bili Jevreji. Između 1932. i 1939. godine najveći broj Jevreja bili su imigranti. Njihov broj dostigao je 225 hiljada Jevreja, a između 1940. i 1947. godine u Palestinu se naselilo više od 93 hiljade Jevreja. Tako je između 1932. i 1947. godine u Palestinu došlo oko 318.000 Jevreja, a od 1948. do 1975. godine više od 540 hiljada Jevreja slilo se u Palestinu.
Uprkos raseljavanju više od 800.000 Palestinaca 1948. i raseljavanju više od 200.000 Palestinaca, većinom u Jordan nakon rata u junu 1967. godine, ukupan broj Palestinaca u svijetu na kraju 2021. dostigao je oko 14 miliona, što ukazuje na povećanje broja Palestinaca za oko 10 puta od događaja ”Nakbe” 1948. godine.
Oko polovine njih (7 miliona) je u povijesnoj Palestini (1,7 miliona na okupiranim teritorijama 1948.), a procjene stanovništva pokazuju da je palestinsko stanovništvo, krajem 2021. godine, na Zapadnoj obali ”uključujući Jerusalim”, dostiglo brojku od 3,2 miliona, i oko 2,1 milion u pojasu Gaze.
A kada je u pitanju okrug Jerusalema, palestinsko stanovništvo je na kraju 2021. dostiglo oko 477 hiljada ljudi, od kojih oko 65% (oko 308 hiljada ljudi) živi u oblastima Jerusalima (J1), koje mu je cionistička okupacija nasilno pripojila nakon okupacije Zapadne obale 1967.
Na osnovu ovih podataka Palestinci čine 49,9% stanovništva koje živi u povijesnoj Palestini, dok Jevreji čine 50,1% ukupnog stanovništva i eksploatišu više od 85% ukupne površine povijesne Palestine (koja iznosi 27 hiljada kvadratnih kilometara).
Podaci Agencije Ujedinjenih naroda za pomoć palestinskim izbjeglicama (UNRWA) pokazuju da je broj registriranih izbjeglica, u decembru 2020. godine, iznosio oko 6,4 miliona palestinskih izbjeglica, od kojih 28,4% živi u 58 zvaničnih kampova UNRWA, raspoređenih u 10 kampova u Jordanu, 9 u Siriji i 12 kampova u Libanu, te 19 kampova na Zapadnoj obali i 8 kampova u Pojasu Gaze.
Ove procjene predstavljaju minimalni broj palestinskih izbjeglica s obzirom na prisustvo neregistriranih izbjeglica, jer ovaj broj ne uključuje Palestince koji su raseljeni nakon 1949. godine u predvečerje rata u junu 1967. godine, “prema definiciji UNRWA”, i ne uključuje Palestince koji su deportovani ili protjerani 1967. godine zbog rata i koji uopće nisu bili izbjeglice.
Gustoća naseljenosti u Državi Palestini na kraju 2021. godine dostigla je oko 878 osoba po /km², 557 osoba po /km² na Zapadnoj obali i 5.855 osoba po /km² u Pojasu Gaze, uz napomenu da su 66% stanovništva Pojasa Gaze izbjeglice, što je pojas Gaze pretvorilo u najgušće naseljeni dio svijeta.
Vrijedi napomenuti da je cionistički okupator uspostavio tampon zonu duž graničnog pojasa Gaze, širine više od 1.500 m duž istočnih granica Pojasa. Dakle, cionistički okupator kontroliše oko 24% površine pojasa od 365 km², što je doprinijelo naglom porastu stope nezaposlenosti u Pojasu Gaze, koja je dostigla 47%, a pokazalo se da su preovlađujuće stope nezaposlenosti bile najveće među mladima u dobi od 15-24 godine, od 69% za 2021. godinu, a to je zauzvrat doprinijelo pogoršanju i slabljenju ekonomske stvarnosti u Pojasu Gaze, što je više od polovine stanovništva u Pojasu Gaze pretvorilo u siromašno, jer je stopa siromaštva u 2017. godini u Pojasu Gaze dostigla 53%.
Broj palestinskih i arapskih šehida od vremena ”Nakbe” 1948. godine do danas (unutar i van Palestine) dostigao je oko sto hiljada, dok je broj šehida od početka intifade ”Al-Aksa” dostigao 11.358, u periodu od 29. 09. 2000 do 30. 4. 2022. godine.
Značajno je spomenuti da je 2014. godina bila najkrvavija godina, sa 2.240 šehida, od kojih je 2.181 stradao u Pojasu Gaze, a od kojih je većina stradala tokom agresije na Pojas Gaze. Tokom 2021. godine broj šehida u Palestini dostigao je 341, uključujući 87 djece i 48 žena, dok je broj ranjenih dostigao 12.500. Broj zatvorenika u zatvorima cionističke okupacije dostigao je 4.450 zatvorenika do aprila 2022. godine (od toga 160 djece, pored 32 zatvorenice).
Što se tiče broja slučajeva hapšenja, on je tokom 2021. godine dostigao hapšenje oko 8.000 građana na svim palestinskim teritorijama, uključujući oko 1.300 djece i 184 žene, dok je broj administrativnih naloga za pritvor protiv građana koji nisu optuženi ni za kakvo krivično djelo, dostigao brojku od 1.595.
Podaci ukazuju i na 570 zatvorenika na izdržavanju doživotne kazne i 650 administrativnih pritvorenika, kao i na to da su cionističke vlasti uhapsile više od 700 bolesnih zatvorenika i šest zatvorenika iz Zakonodavnog vijeća, pored prisustva 25 zatvorenika koji su uhapšeni prije sporazuma iz Osla 1993. i još uvijek čame u cionističkim zatvorima.
Iz navedenih podataka se vidi da je od 1967. godine, zbog mučenja ili ubijanja s predumišljajem, nakon hapšenja ili medicinskog nemara prema zatvorenicima, umrlo 226 zatvorenika.
Podaci također pokazuju da je od septembra 2000. godine stradalo 103 zatvorenika, a u 2007. godini stradalo je najviše zatvorenika u cionističkim zatvorima, njih sedam, od kojih pet zbog nepažnje ljekara.
